Oorsprong van de Koorschool

De geschiedenis van de Koorschool gaat terug tot de middeleeuwen, toen bij kathedralen koorscholen werden opgericht om liturgische muziek te bevorderen. Ook Haarlem bleef bij deze ontwikkeling niet achter. De eerste berichten over zang in de (oude) Bavo komen van rond 1300. De reformatie in de 16e eeuw maakte ook in Haarlem een einde aan de toen bloeiende praktijk van de kerkmuziek.

In 1937 werd Dr.Kat benoemd als kapelaan aan de Kathedrale Basiliek St. Bavo. Bijna vijftien jaar werkte hij aan zijn ideaal: de herleving van de kerkmuzikale traditie in de Haarlemse Bavo door de heroprichting van de eerste Koorschool in Nederland na de reformatie. Zijn ideaal was om een school aan de kathedraal te verbinden, net als in de middeleeuwen. In 1946 werd de eerste stap gezet met de oprichting van de ‘Stichting Muziekinstituut van de Kathedraal St. Bavo te Haarlem’ met als doel de liturgische zang in de kathedraal te stimuleren.

In 1951 werd het ideaal van Dr. Kat verwezenlijkt: een eigen basisschool aan het Wilhelminapark voor de koorjongens van de kathedraal met naast het reguliere onderwijs dagelijks muziekonderwijs in stemvorming, muziektheorie en repertoirestudie. In 1973 zijn Koorschool en Muziekinstituut verhuisd naar de Westergracht, waar een voormalig nonnenklooster ingrijpend werd verbouwd. Vanaf 1992 werden ook meisjes aangenomen op de Koorschool.

In 1992 kreeg de school een status aparte van het Ministerie van Onderwijs, en Cultuur en Wetenschappen in de wet op het Primair Onderwijs. De Koorschool beschikt alleen over de groepen 5 t/m 8. De groepen 1 t/m 4 ontbreken. Dat betekent dat alle kinderen eerst een andere basisschool bezocht hebben, voor zij naar de Koorschool komen. Ook de landelijke regeling voor schoolgrootte geldt niet voor de Koorschool.